rozumiem, że tak czujesz, jednocześnie mam taką refleksję, że co nam właściwie pozostało? można siąść i płakać, ja wybieram jednak śmiech (oba niezależnie od aktywizmu wszelakiego, jako ogólne podejście do przetrwania)

Młody pewnie jesteś, jak już się i tak ma krótszą przyszłość w perspektywie to śmieszniejszy ;]

Wten!

Ale tak, jeszcze nie było u nas tego tego czuć. Za to w znacznej części świata jest to już bardzo odczuwalne.